Buiten de comfortzone: avontuur als dijkwacht
Haar enthousiasme voor vrijwilligerswerk bracht Nynke Breeuwsma een paar jaar geleden naar ongewoon terrein. Ze bewaakt in haar vrije tijd een gedeelte van de Maas als dijkwacht. In dit interview deelt ze haar ervaringen.
Voor Nynke begon het allemaal met haar betrokkenheid bij vrijwilligerswerk op de middelbare school van haar kinderen, waar ze actief was in de ouderraad. Na jaren van toewijding realiseerde ze zich dat ze op zoek was naar iets nieuws, iets buiten haar gebruikelijke comfortzone. “Ik wilde vrijwilligerswerk doen dat me uitdaagde en waarbij ik mijn vaardigheden op een andere manier kon inzetten”, deelt ze met een glimlach.
Haar zoektocht leidde haar naar een oproep voor dijkwachten bij het waterschap Limburg. Intrigerend en onbekend, besloot ze om contact op te nemen met de coördinator en ontdekte ze de wereld van dijkbewaking. “Het klonk meteen interessant, en ik dacht: waarom niet? Het is iets totaal anders dan wat ik eerder heb gedaan”, legt Nynke uit.
Informatief en praktisch
De training voor dijkwachten bleek zowel informatief als praktisch te zijn. “We leerden over dijkstructuren, mogelijke problemen, en hoe we onze observaties nauwkeurig konden registreren met behulp van een speciale app”, zegt Nynke, terwijl ze terugdenkt aan de voorbereidingsfase. De praktijkopleiding omvatte wandelingen langs de dijk, waarbij ze leerde potentiële problemen te identificeren en te begrijpen hoe ze moest handelen.
Nu, als toegewijde dijkwacht, bewaakt Nynke een specifiek gedeelte van de Maas; van de Servaasbrug naar het zuiden richting Oost-Maarland/Eijsden, langs het Oud Gouvernement en is bijna 3 kilometer lang. “Mijn verantwoordelijkheden omvatten het regelmatig inspecteren van dit gebied en het melden van eventuele problemen aan het waterschap”, zegt ze met ernst in haar stem.
Haar gezicht licht op wanneer ze praat over de uitdagingen en verantwoordelijkheden die bij haar rol horen. “Als de dijk geïnspecteerd moet worden, neemt het waterschap contact op met de ‘Hoofddijkpost’. De Hoofddijkpost informeert vervolgens de dijkwachten en stelt één of meerdere ploeg(en) samen. Voor aanvang van de inspectie halen de dijkwachten de benodigde materialen (mobiele telefoon, verrekijker, inspectierapport, gebiedskaarten, etc.) bij de Hoofddijkpost op. Een dijkinspectie wordt altijd door twee personen uitgevoerd. De dijkwachten leggen de resultaten van de inspectie in een rapport vast in de iPhone.”
Seizoensgebonden
Het vrijwilligerswerk als dijkwacht is seizoensgebonden, voornamelijk tijdens het hoogwaterseizoen van medio oktober tot medio maart. Dan inspecteren ongeveer 700 vrijwillige dijkwachten de dijken in Limburg. “In die periode kan het waterpeil kritiek worden, wat benadrukt waarom regelmatige controles door dijkwachten zo essentieel zijn”, benadrukt Nynke, haar betrokkenheid bij het veilig houden van haar regio weerspiegelend.
Gevraagd naar haar ervaringen tijdens dijkwachtactiviteiten, deelt Nynke: “Gelukkig heb ik nog geen grote problemen meegemaakt. Mijn stuk dijk is over het algemeen rustig, voornamelijk bestaande uit stadswallen en autowegen.” Ze legt uit dat de training haar echter heeft voorbereid op verschillende scenario's, zoals schade aan de dijk of het identificeren van vreemde voorwerpen, die elders zouden kunnen voorkomen.
Safety first
Nynke benadrukt het belang van veiligheid tijdens het uitvoeren van dijkwachtactiviteiten. “We hebben alle nodige uitrusting, inclusief zwemvesten, sleutels en andere benodigdheden.”
Hoewel ze nog geen dringende situaties heeft meegemaakt, benadrukt ze het belang van onmiddellijke melding van problemen aan het waterschap, vooral als ze potentieel gevaarlijk zijn. “Snel handelen is cruciaal in onze rol”, voegt ze eraan toe. “En we mogen het misschien niet zeggen, maar stiekem hopen we toch nog op hoog water, zodat we kunnen ‘uitrukken’.”